Zwitsers Grnaiet op ons podium met Dirty Sound Magnet!

De nieuwe plaat ‘Dreaming In Dystopia’ is dan weer een domper van formaat. De band streeft er een atmosferische, dromerige en licht psychedelische sound na, maar strandt bij een klef, zwalpend en saai brouwsel. Met uitzondering van het mooie “Insomnia”, dat ook hier vanavond middels een heerlijk uitgesponnen gitaarintermezzo een innemende indruk nalaat, is dit een album dat volledig zijn doel heeft gemist.

Gelukkig is het de krachtige en potige sound van die vorige platen die heerst op het podium. Dirty Sound Magnet rockt, vlamt en spettert, maar weet ook verstilde tussenpauzes in te lassen. Vette funk, gloeiende psychrock en stomende blues maken het mooie weer, en dat alles met een hete groove en een batterij splijtende gitaarsolo’s. 

Eén keer slaan ze de bal volledig mis met “Utopia”, niet toevallig een song uit die slappe laatste plaat. Het onding wordt tot overmaat van ramp dan ook nog eens opgeluisterd met een onnozel la-la-la refreintje en ontpopt zich zo tot het meeste gênante moment van de avond. 

Maar verder is dit hevig rockende powertrio een meer dan aangename ontdekking. Frontman Stavros Dzodsos is de drijvende kracht achter DSM. De charismatische kerel heeft nogal wat rockvedette-allures, hij weet perfect van zichtzelf dat hij een verbluffende gitarist is wiens vaak uitvergrote solo’s menige monden doen openvallen. Dan mag er uiteraard al wat opschepperij bij, die gast kan het zich permitteren, en het past natuurlijk in dit soort wervelende rock’n’roll show. Zijn grote voorbeelden zijn niet ver te zoeken, Hendrix natuurlijk, maar zeker en vast ook Jimmy Page die in het middenstuk van het geweldige “Mr Roberts” wel heel prominent aanwezig lijkt.

Bijna twee uur weet Dirty Sound Magnet ons te overdonderen en te begeesteren met hun flitsende en eclectische rock. Een band met lef, pit en power, we vergeven hen dan ook graag de misstapjes op het laatste album.